اگه متوسطه اول رو تموم کرده باشی‌ دیگه وارد جوونی شدی. باید برای خودت برنامه داشته باشی و مدیریت زندگیت رو دستت بگیری. باید روی پاهای خودت وایسی و مستقل بشی. اینجا به کمک یه دوست مطمئن و باتجربه نیاز داری تا کنارت باشه و نذاره احساس تنهایی کنی.جاندخت برات مثل یه دوسته . همون دوست مطمئنی که این روزها خیلی بهش نیاز داری. دوستی که مسیر رو بهت نشون بده و نذاره ناامید بشی. نذاره شکست بخوری. دوستی که کمکت میکنه توی این مستقل شدن یه برنده واقعی باشی.

جاندخت یه دختر ۱۹ ساله و جوونه. دختر پر جنب و جوشی که شیطنت میکنه و گاهی هم اشتباه میکنه؛ ولی دلش می‌خواد روی پای خودش وایسه و برای آیندهش آرزوهای بزرگ داره.

شاید جاندخت همون موقعی در ذهن من متولد شد که با خودم فکر کردم اگه دختر داشته باشم و دخترم یه روزی به سن نوجوونی و جوونی برسه باید بهش چی بگم؟
درست از همون روز جاندخت شد همون دختر خودم؛ که باید برای تک‌تک سوالاتی که توی ذهنش هست، جواب قانع کننده و درستی داشته باشم. دختری که باید توی مشکلاتش کنارش باشم و کمکش کنم. برای دغدغه‌هاش راه‌حلی داشته باشم و برای روزهای بزرگ آینده آمادش کنم.
حالا جاندختی که توی ذهن و قلب من متولد شده بود بزرگ شده و ۱۹ سالشه و تک‌تک حرف‌هایی که در (باشگاه مهارت‌های زندگی جاندخت) میخونین و میشنوین همون حرفهای مهمی هست که من با دخترم جاندخت دارم.
برای روزی که میخواد مسیر زندگیش رو انتخاب کنه! برای روزی که ازدواج میکنه! برای روزی که میخواد بچه‌دار بشه و بچه‌هاش رو تربیت کنه. من برای تمام این روزها کنار جاندخت هستم.

من به اسم جاندخت، یه باشگاه رشد و ارتقاء زندگی افتتاح کردم و تو الآن اینجایی!
حالا تو دختر خوبم، با هر سنی و از هر موقعی که عضو این باشگاه بشی برام میشی یه جاندخت دیگه که قراره توی تمام این لحظه‌های مهم و سرنوشت‌ساز کنارت باشم.